Moe zijn

Ik word s' morgens wakker en wil opstaan, ik ga op de rand van mijn bed zitten, ik ben moe, doodmoe.
 Ik zit daar te zitten, val bijna in slaap, ik wil weer in bed kruipen en slapen, slapen tot mijn moeheid over is. Maar dat kan niet want de dag is zo om, de dag is veel te kort, een week is zo voorbij.
Het is weer al 1 december, een maand is niks, een jaar is niks, het leven is zo kort, ik kan tijdens de dag niet in bed liggen, ik moet verder, ik moet douchen en me aankleden misschien voel ik me dan beter.
Ik kom van onder de douche, ik droog me af, ik voel me al veel beter.
Ik smeer me in met allerlei crèmes, mijn voeten, mijn benen, mijn armen, mijn gezicht, doe deodorant onder mijn oksels. Ik kleed me aan en kam mijn haar.
Ben weer zo moe, doodmoe. Ik moet koffie zetten en wat eten, heb er geen zin in want ik voel me zoooo moe.

Ik trek maar naar boven aan PC zitten, op PC ontspan ik, ik ga op FaceBook  om te kijken wat FB vrienden geschreven hebben en voor mijn spelletje, ik doe maar 1 spelletje zo kan ik me goed concentreren op mijn ene spelletje, (mijn mannekes eten geven) zo noem ik dat.

Het vrouwtje staat te wachten (ben ik zogezegd), wat kan die werken, die is nooit moe.
Wat die allemaal doet, bloemetjes water geven, gewassen uit de grond halen, terug nieuwe gewassen zaaien, fruit plukken, dan naar de keuken om taart te bakken, konfituur maken, sapjes persen, vis bakken.
Al die produkten verkoopt ze dan, zo heeft ze muntjes om grond te kopen, en word haar stad maar altijd groter en groter. Kan ze terug huizen kopen die weer muntjes opbrengen.
Mijn energie is op, ik kan niks meer, ik moet een paar uur wachten dan kan ik terug het vrouwtje (ben ik zogezegd) weer laten werken. Ik ga beneden, koffie zetten en boterhammetje eten.

Zie je de takken wiegen

Zie je de takken wiegen

Alle blaadjes vliegen

Kleine blaadjes bruin en geel

Oei, oei, oei, wat zijn er veel!

In de herfst zijn alle blaadjes rood en bruin en geel.

Kijk, ze komen van de bomen.

't Zijn er lekker veel.