Mikado: februari 2013

Huisvrouw-Manager van het gezin

Ik ben de glazenwasser en de wasserij.

Ik ben de tuinvrouw, ik hou het netjes bij.

Heel dit raderwerk staat stil,

wanneer mijn arm eens niet meer wil.

Ik ben gepromoveerd in de psychologie,

gewoon aan huis kreeg ik theorie.

Soms is het mij alsof ik angstig droom,

want ik ben ook pedagoog en econoom.

Ik ben de schouder om op uit te huilen.

Ik ben de keeper, ik vang alles op.

En alle missers vallen op mijn kop.

Ik ben de gezinshulp in mijn eigen huis.

Ik ben all-round Verpleegster zonder kruis.

Ik ben de strijk en de poetsmachien,

zonde dat ze dat niet zien.

Ook ben ik de kok en kook met variatie.

Maar niemand vind dit eigenlijk een prestatie.

Je staat verbaasd,

waar een mens nog tijd voor vind.

Want ik kreeg zo nu en dan nog een kind.

Ik ben "uniek", vrouw en nimmer te vervangen.

Achter beroep vul ik dus voortaan in

keurig netjes "manager van een gezin".

In plaats van "zonder" om mijn nek te hangen.

De duizendpoot

De duizendpoot heeft 1000 poten

en daar brei ik sokjes voor.

Witte gele, groene, blauwe, alle soorten

en ik maak er gaatjes in en rijg er een koordje door.

Zit ie onder steen en schors, of valt ie in de sloot, dan heeft ie een grote buil

en zijn al die 1000 sokjes vies en vuil.

Slakken en wormen daar gaat ie op jagen omdat die aan de plantjes knagen.

Pissebedden en spinnen speelt ie ook naar binnen.

En kom je er ooit een tegen zonder sokjes aan

begin dan alvast wol te spinnen!

M-j Labieken

Dag Zon

De zon schijnt door mijn raam.

Haar warme stralen voel ik in mijn haar.

Het voelt gezellig en aangenaam.

O lieve zon wat hou ik van jou.

Met je gouden stralen heb ik geen kou.

Ik wou dat het altijd zo blijven zou.

s' Zomers winter lente of herfst.

Altijd doe jij je best.

Aan de koude heb ik de pest.

We kunnen lekker op 'n terrasje.

Armpjes bloot en zonder jasje.

Drinken uit een glasje.

M-j Labieken

Basgitaar

Mijn vriend had drie jaar geleden zijn basgitaar "een Fender'' verkocht en had er altijd al spijt van gehad.

Nu had hij op internet gezien dat diezelfde bas te koop werd aangeboden. Die ga ik terug kopen zegt hij, ik wil mijn basje terug. Wij naar Nijmegen naar die zaak waar hij 3 jaar geleden zijn basgitaar had vekocht. En ja hoor daar hing zijn basje aan de muur, "ik herken die direct zei hij".

En blij dat ie was en fluiten en zingen dat ie deed, "ik heb mijn basje terug, ik heb mijn basje terug".

We zijn dan iets gaan drinken, ik vroeg een cola en mijn vriend een biertje. Een cola met dikke ijsblokken erin, moet ik niet, ik wil cola, geen water.

Heb die ijsblokken eruit gegooid onder mijn stoel. Die ober zal wel gedacht hebben dat ik onder mijn stoel heb geplast, want die keek zo raar als we afrekenden, hihi.

Dan zijn we de stad ingetrokken, heb me witte laarsjes gekocht. Daarna zijn we lekker gaan chinezen.